PARIJS TIP 9: PLEINEN IN PARIJS

Het meest bekende plein van Parijs is bij de meeste mensen Place de la Concorde. Het eendracht plein heeft dan ook een lange geschiedenis. Het was architect Ange-Jacques Gabriel die het plein in 1763 ontwierp. Destijds kreeg het plein de naam van Lodewijk XV, maar ten tijde van de Franse revolutie werd de naam veranderd in ‘Place de la Révolution’ Daarbij moest het standbeeld Lodewijk XV dat tot dan toe het plein sierde het ongelden en plaats maken voor een guillotine. Met zijn grootte van acht hectare was het plein namelijk een prima locatie voor publieke executies. Ook kwam er een nieuw beeld, het beeld van de Vrijheid. In totaal vonden er 1119 executies plaats. Dit hield pas op na de Franse revolutie. Enkele tot inkeer gekomen revolutionairen doopten het plein in 1795 om tot Place de la Concorde.

Sinds 1836 prijkt er midden op het plein een uit het Egyptische Luxor afkomstige Obelisk. Eén van deze drie ‘Naalden van Cleopatra’ werd toen geschonken door Mohammed Ali, de toenmalige onderkoning van Egypte. Tegenwoordig is deze obelisk het bekende element van het plein en doet het ook dienst als zonnewijzer. In de negentiende eeuw werden aan de zijden een aantal grote fonteinen geplaatst. Ook staan er op elke hoek en achterhoek van het plein standbeelden van een aantal grote Franse steden. Place de la Concorde heeft een ook een centrale ligging in Parijs. Vanuit deze plaats kun je een aantal belangrijke monumenten en gebouwen zien, zoals de Arc de Triomphe en de Madelaine.

In ons overzicht mag natuurlijk niet het oudste nog bestaande plein van Parijs niet ontbreken. Place de Vosges is door deze lange geschiedenis, die begint in 1612, dan ook een plein waar een hoop over te vertellen valt. Oorspronkelijk was dit niet het plein van de Vogezen, maar Place Royale. Destijds werd het plein gebouwen in opdracht van Hendrik IV en de bouw werd afgerond onder Lodewijk XIII. In eerste instantie prijkte er dan ook een standbeeld van deze Koning op het toen nog koninklijke plein. Het plein is 140 bij 140 meter grote en langs het plein staan 39 huizen die allemaal dezelfde aanblik hebben. Alleen aan de noordelijke en zuidelijke randen staan respectievelijk Pavillon du Roi en het Pavillon de la Reine die dan weer groter zijn dan de andere gebouwen.

Met de koninklijke naamgeving aan dit plein kwam natuurlijk een einde tijdens de Franse revolutie. Besloten werd dat het plein de naam zou krijgen van het eerste departement dan belasting zou betalen aan de nieuwe machthebbers. Het departement Vosges was de eerste die aan deze belastingverplichting voldeed en ook na de revolutie bleef dit de naam van het plein.

Het plein ligt in een mooie rustige omgeving, maar toch centraal. Kenmerkend zijn ook de arcaden die het plein omringen. Het is goed mogelijk om hier tijdens je verblijf in Parijs te logeren. Er zijn hier hotels en zo midden in de stad is het hier toch niet zo druk waardoor je een relatieve rust zult ervaren. Wanneer je hier dan je tijdelijke verblijf hebt zal het je vast ook opvallen dat er regelmatig Rabbijnen en orthodoxe joden langs struinen. Het plein ligt namelijk niet ver van de Reu de Rossires, de Joodse wijk en twee Synagogen. In de loop van de jaren hebben er ook veel bekende mensen gewoond aan het plein enkele hiervan zijn Victor Hugo, Madame de Sévigné en prediker Bossuet.

Middenin het eerste arrondissement van Parijs vinden we het driehoekig gevormde plein Place Dauphine. Ook dit plein is één van de oudste van Parijs. Het stamt al uit de zeventiende eeuw en is genoemd naar de Franse kroonprins Dauphine. Voor het plein hier stond waren er hier drie kleine eilandjes; het Île aux Juifs (Jodeneiland), het Île des Passeur-aux-Vaches (Koeiensmokkelaarseiland) en het Îlot de la Gourdaine. Met de komst van Pont Neuf werden de drie eilanden weer tot één gemaakt en kwam er ruimte vrij. In eerste instantie werden er particuliere woningen gebouwd en later kwam daar het driehoekig plein bij.

In eerste aanleg was het plein gesloten door de in totaal 32 huizen. Later werden de huizen aan de oostzijde afgebroken, zodat er een vrij zicht ontstond op het Paleis van justitie. Het gesloten karakter is tegenwoordig gekenmerkt door de bomen aan de rand van het plein. Ook is er tegenwoordig onder het plein een parkeerplaats te vinden en is het plein geliefd om zijn kunsthandelaars en kleine restaurants die veel mensen naar het plein trekken.

De naam Place de la Bastille heeft dit plein te danken aan de ‘Bastille Saint-Antoine’ dat tot aan de Franse Revolutie hier prominent aanwezig was. Dit bouwwerk werd in 1789bestormd en gesloopt. Bovenop het plein zijn de oude contouren van het gebouw zichtbaar gemaakt met een aparte kleur in de bestrating. In het metrostation Bastille zijn nog delen van het fundament zichtbaar. Door het verdwijnen van de Bastille Saint-Antoine heeft de naam van het plein desondanks standgehouden. Sterker nog, het metrostation heeft de naam Bastille gekregen, evenals het operagebouw dat er in 1989 werd gebouwd.

Opéra Bastille is één van de meest moderne gebouwen aan het plein en staat tegenwoordig bekend als een zeer goede opera. Kenmerkend voor het plein is ook de gedenkzuil in het midden van het plein. De Collene de Juliët werd tussen 1835 en 1840 gebouwd en is gerealiseerd ter nagedachtenis van de Parijse opstanden van 1830, de Julirevolutie en de revolutie van 1848. Zelfs na de realisatie van de colonne zijn er nieuwe belangrijke gebeurtenissen gekoppeld aan dit gedenkteken.